مترجم سایت

اول میخواستم بگم من کلا تو کار شعر نوام ولی این شعر تو سبک( گفتم و گفتا)ست که اصولا مثنویه ولی من به سبک خودم شعر مینویسم  حتی تو شعر نو هم  از سبک نیمایی یا... استفاده نمیکنم امیدوارم به بزرگی خودتون ببخشید و ازش ایراد نگیرین چون میخوام این شعر با همه حسی که توش هس معصوم بمونه از همتون ممنونم

به نام خدا

گفتا ز من حذر کن زین عشق ناسرانجام

گفتم نمیتوانم ای یار پاکدامان

گفتا سرت سلامت ،پنهان دار رازت

گفتم نهان نمانی در قلب بی ریایم

گفتا ببین رفتم ، برخیز برو دیر است

گفتم نیست گوشم به این حرفها بدهکار

گفتا مریض باشی ،نیستم به جز رهگذر

گفتم به دل ایا اسان توان گسستن؟

گفتا که ای عزیزم برو جانم ، نمانم

گفتم نگو " عزیزم" ای یار ، جان باختم

*شقایق*

همه چیز تو برایم مثل ماه روشن است

عشقه  من گناه من دوست داشتن توست

حسادت نکن                                                                

                         این که بعد از تو بغل گرفته ام !......

                         زانوی غم است !......

ادامه  در  ادامه  مطلب

من "ارگ بمم" خشت به خشتم متلاشی،

تو "نقش جهان" هر وجبت ترمه و کاشی،

در هر نفس اینست دعایم همه جانــــــــــا....

در زیر و بم زندگی آزرده نباشی... 

فعلا دلتنگی تنها نصیب من از همه ی زیبایی توست

….

این روزها می گذرند….

ولی من به این سادگی

از این روزهای تلخ نمی گذرم

……….

چشمانم شب ترین است
دلم دریاترین ..
رویایم ستاره ترین
و
عشقم کوه ترین…!
کجاست آن فرهادترین …؟

……….

ادامه  در  ادامه مطلب

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم.
همه تن چشم شدم خیره به دنبال توگشتم.
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم.
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.

در نهانخانه جانم ، گل یاد تو درخشید،
باغ صد خاطره خندید،
عطر صد خاطره پیچید.

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم،
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم،
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.
تو ، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت،
من ، همه محو تماشای نگاهت.

آسمان صاف و شب آرام،
بخت ، خندان و ، زمان رام.
خوشه ماه فرو ریخته در آب،
شاخه ها دست برآورده به مهتاب.
شب و صحرا و گل و سنگ،
همه ، دل داده به آواز شباهنگ.